ارزیابی و کارآمدی دو روش mapo و ptai جهت برآورد ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی

زمینه و هدف: شغل پرستاری از جمله مشاغلی است که نیازمند فعالیت فیزیکی-روانی قابل توجهی بوده و به همین دلیل، پرسنل پرستاری در معرض خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی (msds) می باشند. این مطالعه با هدف ارزیابی کارآمدی دو روش mapo و ptai در برآورد ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرسنل پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. روش بررسی : در این مطالعه مقطعی 400 پرستار شاغل در 75 بخش از 11 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک، نوردیک و چک لیست های mapo و ptai گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss (نسخه 0/16) انجام گرفت. یافته ها: میزان شیوع 12 ماهه اختلالات اسکلتی-عضلانی 2/88% بدست آمد. نتایج ارزیابی ریسک msds به دو روش mapo و ptai نشان داد که بیش از 80% افراد مورد مطالعه در معرض ریسک msds بوده و شیوع این اختلالات با شاخص های mapo و ptai دارای ارتباط معنی دار می باشد (001/0>p). نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه، دو روش ارزیابی mapo و ptai ابزاری مناسب و همچنین شیوه ای مفید جهت تشخیص و ارزیابی ریسک اختلالات اسکلتی-عضلانی ناشی از جابجایی بیمار در پرسنل پرستاری می باشند.